02 februari 2006

Becoming Bobbie, R. J. Stevens

Dit boek heeft ruim een jaar op mijn nachtkastje gelegen, letterlijk op het nachtkastje. Het kwam met veel aanbeveling, moest tzt terug naar de eigenaar, maar dat had geen haast. Fataal natuurlijk, daar lag het maar, terwijl andere boeken veel pushier waren en dus eerst aan de beurt kwamen.
Nu was het dan zo ver en ach, het was niet mijn boek. Wat jammer, na al die tijd en al die positieve berichten. Mierzoet, chicklitachtig, je weet wel, dat genre waar ik zo verdrietig van word, veel makkelijke emoties, inconsequente verhaallijnen, treurig. Mensen lezen verschillend, ik ben een lezer die zich niet over een pertinent slechte stijl kan heenzetten ten gunste van een verhaal. Het verhaal heeft een kern van kracht, maar na al dat gesabbel op die flinke suikerlaag was ik te murw om daar nog erg van onder de indruk te zijn. Het heeft misschien zijn beste tijd gehad of werkt vooral als herkenningsverhaal voor lezers die zich graag identificeren. Daar ben je mij alweer kwijt.
Als ik de puf heb, probeer ik nog wat achtergrond te vinden bij het boek. Later, niet nu. Nu moet ik eerst wat prettigs lezen.
Helaas, helaas, misschien heb ik even te veel Amerikaanse gay boeken gelezen. Wat wil je, na al die Tales of the City ;-)

Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.

Geen opmerkingen: