Reus is uit. Slaap! heeft me destijds verrast, in Reus komt je eenzelfde prettige gekte tegen, een alledaags koorddansen op het normale lijntje, hup, zwiep de ene kant op, hoei, façade intact houden. Maya deed dit in Slaap!, in Reus balanceren we met Hannah en via haar met Kim.Reus bevat de prachtigste zinnen, zo veel origineel geformuleer zonder dat het demonstratief origineel is. Het is een frisse en niet stoffige en al helemaal niet lelijke schrijfstijl. Het eind, en dan het aller-allerachterste eind, was net iets over the top. Dat ligt vast voor een deel aan mij, dat extreme vrouwendom stoot af, al weet ik dat het bestaat. Misschien is het allemaal niet zo over the top, maar redelijk getrouw. Soms ontmoet je in het echte leven manvijandige fanatici, dat is ook over the top en dan kun je het niet eens beheersbaar maken met de gedachte dat ze een product van des schrijvers fantasie zijn.
Annelies Verbeke blijft boeien. Wat heerlijk om een schrijver vanaf het debuut te kunnen volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten