31 mei 2006

Welkom!

Ik heb de instellingen gewijzigd en nu kunnen ook niet-Bloggers reageren. Ik had een tijdje terug als reactie op een schokkend gore 'comment' zeer strenge instellingen gekozen. Ik heb het nu wat minder streng ingesteld, naar ik hoop zonder de deur weer open te zetten voor ongekende smerigheid.
Nou, kom maar op met je reacties!

22 mei 2006

The Night Watch, Sarah Waters

Vaak begrijp ik mezelf niet. Ik kocht dit boek afgelopen vrijdag, voorafgaand aan een lezing van Sarah Waters in de Amstelkerk. Had ik niet al Affinity gelezen, wat niet echt uitnodigde tot meer Waters? Toen het toch nog eens geprobeerd met Fingersmith, wat ik zelfs halverwege terzijde heb gelegd?
In de Amstelkerk verkocht Waterstone's boeken van Waters. Ik vroeg een van de medewerksters daar of ze The Night Watch had gelezen. Had ze, vond ze zeker anders dan Waters' vorige boeken en hey presto, ik was alweer om.
Inmiddels heb ik het boek uit en nu hoop ik echt dat ik mijn lesje heb geleerd. Wij liggen elkaar niet zo. Deze nieuwste Waters komt misschien nog enigszins in de buurt van mijn leessmaak, maar niet dichtbij genoeg. Ze schrijft ook gewoon niet goed. Ik begrijp niet dat A.N. Wilson haar "a brilliant writer" noemt (citaat voor in het boek). Ieder gevoel wordt eindeloos beschreven, met een zus beeld, een zo beeld, eventueel ook nog even zo en als het helemaal tegenzit met een uitleg van al die vorige beelden, voor wie het dan nog niet heeft begrepen. Echt jammer. Er zitten namelijk zeer geslaagde beelden tussen. Eentje kan sterk zijn, de overdaad holt ze uit.
The Night Watch bestaat uit drie delen; het begint in 1947, we gaan terug in de tijd naar 1944 en tot slot krijgen we een kort stukje dat in 1941 speelt. De toegevoegde waarde van deze omgekeerde chronologie ontgaat mij. Het ligt er duimendik bovenop, welke verbanden zullen worden onthuld in de volgende, eerder in de tijd spelende scènes. Een trucje, meer niet.
Ik heb sterk de indruk dat Waters vooral om buitenliteraire kwaliteiten wordt geroemd. Ze schept een historisch kader voor lesbische mensen dat ze deels uit haar duim zuigt. Dat zei ze zelf tijdens haar lezing, daar is verder niets mis mee. Maar ze doet het niet op een briljant literaire manier. Ze schrijft gewoon niet zo goed. Komt misschien nog.

De lezing was overigens wel erg leuk. Waters had haar uitgeefster Lennie Goodings meegenomen (of andersom?). De organisatie van het Amsterdam Literary Festival was daarover blij verrast. Lennie Goodings leidde de lezing in en tijdens een kort tweegesprek vonkte het lekker tussen haar en Waters. Waters zelf leek erg op haar gemak en was prettig ad rem. Ze las enige passages voor, zeer aangenaam. Vervolgens beantwoordde ze vragen uit het publiek en dat deed ze slim en charmant (niet alle vragen waren even intelligent).

Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.

20 mei 2006

Pastwatch: The Redemption of Christopher Columbus, Orson Scott Card

Dit had ik ook nog gelezen, maar nog niet hier gemeld. Het activeert namelijk een lange gedachtegang (over die tussen-n twijfel ik met velen) en die heb ik nog niet af. De gedachtegang gaat over genres en de nadelen van het indelen in genres. Dat sluit weer aan bij Doris Lessing, die had het hier namelijk ook even over toen ze vorig jaar Amsterdam bezocht en al mijn gedachten daarover zitten nog steeds meer in mijn hoofd dan in mijn geschreven woord.

Terug naar Orson Scott Card. Dit boek zou ik nooit hebben gelezen als het niet via BookCrossing mijn pad had gekruist. Het is namelijk Science Fiction (kijk, dat genre dat ik dus níet lees, mijn vooroordeel, maar je pakt wat je kan als houvast bij het kiezen uit de vele beschikbare titels).
Ik vond het een onderhoudend boek. Het was helaas slordig geredigeerd, daar kan ik mijn ogen nooit voor sluiten, irritant want makkelijk te verhelpen. Het verhaal beviel me echter in grote trekken wel. Veel historische terugblikken naar de tijd van Columbus en allerlei alleraardigst historisch gedraai en gekonkel. Tegen het eind zakte het weer in, jammer, het werd erg moraliserend, niks fijn zonder pijn, van dattem en dat dan meteen ettelijke keren. Alles bijelkaar echter een plezierige leeservaring en helemaal leuk omdat ik hierdoor weer aan het denken ben gezet over die genres die nog ergens door mijn hoofd spookten sinds ik Lessing erover had horen praten. Daarover later meer.

Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.

17 mei 2006

Leeft An Rutgers van der Loeff-Basenau voort?

Bij de dood van An Rutgers van der Loeff schreef Joke Linders "Met haar dood verliest de jeugdliteratuur een pionier die kinderen serieus nam en wier boeken zullen voortleven". Is dat echt zo? Ik lees nu Vals spoor in Waterland uit 1967 (gisteren bij iemand uit de kast gepikt omdat het in Edam speelt en daar ligt familiegeschiedenis) en ik vermaak me, zeker, maar zie ook hoe gedateerd het boek is en kan me haast niet voorstellen dat een kind nu het met plezier zou lezen.
Een tijdje terug vertelde ik iemand over Gideons reizen en n.a.v. dat gesprek wilde ik die persoon dat boek geven. Het was helaas niet te verkrijgen, ik vond alleen een incidentele oude en beduimelde hardbackuitgave. Het was voor mij ook aanleiding om mijn exemplaar weer eens te lezen. Ik vind het een geweldig boek, maar ook hier zie ik hoe gedateerd het deels is, niet historisch, gewoon voor moderne jeugdogen raar ouderwets.
Als ik het goed heb, zijn momenteel vrijwel geen boeken van An Rutgers van der Loeff nieuw verkrijgbaar. Tot de weinige uitzonderingen behoort De kinderkaravaan. Dat was ook voor An Rutgers van der Loeff in het verleden, misschien dat het daarom overeind blijft?

10 mei 2006

Ceci n'est pas un livre

In de buitenboekenwereld postte ik een stukje over Casals. Tot mijn frustratie wil LiveJournal het filmpje niet tonen. Volgens mij kan het in Blogger wel, dus hier een non-boekbijdrage, voor mijn zielenrust.

07 mei 2006

City of Glass, Paul Auster (Graphic novel adaptation by Paul Karasik and David Mazzucchelli)

Auster staat al twee decennia bij mij zeer hoog aangeschreven. City of Glass heb ik jaren geleden als roman gelezen, naar deze grafische bewerking was ik erg beniewd. Ik vind het mooi en toch spreekt het me niet aan. Voor mij beperkt het getekende de leeservaring in plaats van dat het toevoegt. Geef mij maar de oorspronkelijke roman.
De graphic novel ligt mij minder, ik heb er nu een aantal geprobeerd en het klikt niet. Niet erg, romans in overvloed.

02 mei 2006

Wild Berries, Yevgeny Yevtushenko

Mensen, wat een intens heerlijk boek. Een écht boek, geen liflafje; allerlei verhaallijnen die elkaar op verrassende punten kruisen, soms bijna onmerkbaar. Eén keer bladerde ik nog eens het hele boek door, ik wist zeker dat ik op een kruispuntje zat, maar kon de eerdere lijn niet meer goed bepalen. Het duurde, ik dacht dat ik me had vergist, was ik soms in de war met dat andere boek dat ik net had gelezen? Het liet me niet los, ik meende me nog iets te herinneren en ja! Gevonden! 't Was wel een verwijzing binnen het boek. Zo'n boek is het, het grijpt allemaal zo intelligent in elkaar. Een prachtboek. Het begint met een epiloog en eindigt met een proloog. Het gaat ergens en nergens over. Over "Life, the Universe and Everything". Het relativeert het gezwoeg in de zware klei. Het leert je de mensheid haten en liefhebben.

Het eindigt en begint met een regel uit het gedicht Een engel van Lermontov.
In de Engelse vertaling heet het The Angel, ik vind "een" beter passen. Da's nou zoiets Russisch. De vertaler van het gedicht wordt niet genoemd, de vertaling is deel van een grootschalig en bewonderenswaardig project waaraan verschillende vertalers meewerken.

Ангел

По небу полуночи ангел летел,
И тихую песню он пел,
И месяц, и звезды, и тучи толпой
Внимали той песне святой.

Он пел о блаженстве безгрешных духов
Под кущами райских садов,
О Боге великом он пел, и хвала
Его непритворна была.

Он душу младую в объятиях нес
Для мира печали и слез;
И звук его песни в душе молодой
Остался - без слов, но живой.

И долго на свете томилась она,
Желанием чудным полна,
И звуков небес заменить не могли
Ей скучные песни земли.

1831
The Angel

At midnight an angel was crossing the sky,
And quietly he sang;
The moon and the stars and the concourse of clouds
Paid heed to his heavenly song.

He sang of the bliss of the innocent souls
In heavenly gardens above;
Of almighty God he sang out, and his praise
Was pure and sincere.

He bore in his arms a young soul
To our valley of sorrow and tears;
The young soul remembered the heavenly song
So vivid and yet without words.

And long did it struggle on earth,
With wondrous desire imbued;
But none of the tedious songs of our earth
Could rival celestial song.


Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.

01 mei 2006

Other Voices, Other Rooms, Truman Capote

Capote schrijft pure esthetiek. En zoals hij jongleert met volgorde, steeds word je bij de les gehouden, geen voor de hand liggende zinnen bij Truman.
De drukkende, zwoele sfeer in Other Voices, Other Rooms verlamde me bijna. Het verhaal was soms haast té sloom, loom, droomachtig. Deze roman leent zich uitstekend voor een ouderwetse close reading, er zitten allerlei patronen in, terugkerende woorden, uitdrukkingen, metaforen. Geen opdringerige patronen, maar subtiele lijnen.
Al lezende ontwikkelde ik een zwak voor zwakke Randolph, die eerst wat irriteerde juist om zijn zwakheid, maar ergens sloeg het om in sympathie. "... what are most lives but a series of incomplete episodes?, zegt Randolph tegen Joel als hij vertelt hoe het komt dat hij, Amy en Joels vader en daarmee nu ook Joel Deep South in Skully's Landing blijven steken.

It was a terrible, strange-looking hotel. But Little Sunshine stayed on: it was his rightful home, he said, for if he went away, as he had once upon a time, other voices, other rooms, voices lost and clouded, strummed his dreams. (78f)

What we most want is only to be held ... and told ... that everything (everything is a funny thing, is baby milk and Papa's eyes, is roaring logs on a cold morning, is hoot-owls and the boy who makes you cry after school, is Mama's long hair, is being afraid and twisted faces on the bedroom wall) ... everything is going to be all right. (114)

... two people with each other in withness ... (143)

(Penguin Book 2135, 1964)

Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.