Bij de dood van An Rutgers van der Loeff schreef Joke Linders "Met haar dood verliest de jeugdliteratuur een pionier die kinderen serieus nam en wier boeken zullen voortleven". Is dat echt zo? Ik lees nu Vals spoor in Waterland uit 1967 (gisteren bij iemand uit de kast gepikt omdat het in Edam speelt en daar ligt familiegeschiedenis) en ik vermaak me, zeker, maar zie ook hoe gedateerd het boek is en kan me haast niet voorstellen dat een kind nu het met plezier zou lezen.Een tijdje terug vertelde ik iemand over Gideons reizen en n.a.v. dat gesprek wilde ik die persoon dat boek geven. Het was helaas niet te verkrijgen, ik vond alleen een incidentele oude en beduimelde hardbackuitgave. Het was voor mij ook aanleiding om mijn exemplaar weer eens te lezen. Ik vind het een geweldig boek, maar ook hier zie ik hoe gedateerd het deels is, niet historisch, gewoon voor moderne jeugdogen raar ouderwets.
Als ik het goed heb, zijn momenteel vrijwel geen boeken van An Rutgers van der Loeff nieuw verkrijgbaar. Tot de weinige uitzonderingen behoort De kinderkaravaan. Dat was ook voor An Rutgers van der Loeff in het verleden, misschien dat het daarom overeind blijft?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten