11 maart 2009

The Curious Case of Benjamin Button, F. Scott Fitzgerald

Ik lees nog, hoor. Boeken mondjesmaat, verder veel krant en onder andere iedere dag een literaire gebeurtenis. Enige tijd terug las ik online F. Scott Fitzgeralds The Curious Case of Benjamin Button, naar aanleiding van de verfilming die me, ondanks positieve berichten van anderen, weer minder trekt. Het verhaal dus wel, want Fitzgerald lees ik graag en dit verhaal kende ik niet.
            Fitzgerald schreef dat het was ontstaan omdat Mark Twain had opgemerkt dat het zo jammer was dat het beste van het leven aan het begin kwam en het rottigste aan het eind. Ik draai de zaak om, dacht Fitzgerald et voilà: Benjamin Button. Als je alleen het verhaal leest, vraag je je af hoe je daar in hemelsnaam een avondvullende film van maakt, maar dat lukte kennelijk door allerlei extra’s toe te voegen, waaronder een tragische liefde. Film niet gezien dus ik spreek met vooroordeel, maar het lijkt me niks. In het verhaal speelt de liefde een bijrol en heeft de toonzetting iets grimmigs, ook met betrekking tot die liefde: Ben trouwt, wordt jonger, zij ouder en de tragiek is dat hij naarmate hij jonger en egocentrischer wordt dat oude mens op een gegeven moment niet meer hoeft. Benjamin Button ontwikkelt zich fysiek én psychisch in omgekeerde richting en daarmee haalt Fitzgerald Twains uitspraak onderuit.
            In een inleiding bij een verhalenbundel vertelt Fitzgerald dat hij naar aanleiding van dit verhaal een brief ontving van een anonieme lezer (zelf schrijft hij ‘admirer’ ...) uit Cincinnati:
"Sir--
I have read the story Benjamin Button in Colliers and I wish to say that as a short story writer you would make a good lunatic I have seen many peices of cheese in my life but of all the peices of cheese I have ever seen you are the biggest peice. I hate to waste a peice of stationary on you but I will."


[Hmmm, i before e, except after c, heb ik geleerd.]

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik heb noch het verhaal gelezen, noch de film gezien, maar het komt in mijn ervaring zelden voor dat een verfilming net zo goed en interessant is als het boek of het verhaal. In films worden altijd concessies aan het grote publiek gedaan, er wordt noodzakelijkerwijs van alles weggelaten en wat je overhoudt is over het algemeen niet meer dan een onderhoudend uittreksel.

maup zei

Ik ben het daar niet mee eens. Er zijn zeker goede films op basis van boeken. Ik mijd de boekverfilming niet en het lukt me ook doorgaans een film als film te beschouwen en niet primair als boekbewerking.
In het geval van Benjamin Button trok de film me van meet af aan niet, maar was ik wel meteen nieuwsgierig naar het oorspronkeljke verhaal. Inmiddels verhaal gelezen en ook fragmenten uit de film gezien. Het leuke aan de trailer is Saint-Saëns, verder niet mijn smaak. Daar heb je het! Smaak!

Anoniem zei

Het meest bizarre aan het verhaal (afgezien van het gegeven dan) vond ik wel dat de moeder van Benjamin totaal afwezig is. Pa Button vraagt op de eerste pagina nog 'How is my wife?' of iets van die strekking, krijgt te horen dat er met háár niks mis is en dat is het laatste wat we van haar horen. Nou ja! Het is een beetje een afgeraffeld gevalletje, vond ik. Een soort eerste verkenning van het gegeven, waar hij makkelijk een hele roman aan had kunnen wijden. Maar daar had hij blijkbaar geen zin an. Jammer. Ik had die roman graag gelezen, want het gegeven fascineert. Ook in de film.

maup zei

Klopt, die afwezige moeder. Ik las het verhaal in januari en de details waren wat weggezakt (ik ben niet een lezer die onderweg aantekeningen maakt en noteer vrijwel nooit citaten). En afgeraffeld inderdaad. Twain zat vast meer op het spoor dat het jammer is dat je eenmaal meer ervaren en zoveel wijzer niet langer dezelfde fysieke energie hebt als de onbezonnen jongeling die je was. Nee, de wijsheid van nu in het jeugdige, fitte omhulsel van toen! Maar zo pakt het niet uit voor Benjamin Button. Misschien dat er dan echt niet veel meer uit te halen is.

maup zei

PS
dat is in de film wel gebeurd: ervaren geest in jong lichaam? hrmpf, ik hoor niet over een film te oordelen als ik 'm niet heb gezien.

Anoniem zei

grappig, film trekt me niet, want thema trekt me niet... het lijkt op 'als ik alles nog eens een keertje over mocht doen'. Het vraagt vast een avond praten om de overeenkomst uit te leggen.

Anoniem zei

Ik heb het boek nog tegoed: staat als mp3 op m'n iPod :) Typisch dat de film zo weinig interesse opwekt (was toch een grote kanshebber bij de Academy Awards)... Ik had op de Parool Oscardag naar de film gekund maar inderdaad, ook geen 'trek'. Misschien als 't een keertje gratis kan, zoals met The Reader ;)