Uit het blote hoofd:In de kersttijd las ik Niekerks Het oog van de meester, verschenen ter gelegenheid van de jaarwisseling 2007-2008 voor vrienden van Em. Querido's Uitgeverij en Athenaeum-Polak & Van Gennep. Van Niekerk vertelt het apocriefe verhaal van Bileam, het boeide, de stijl was enigszins weerbarstig, de wreedheid kwam (voor mij) volstrekt uit het niets. Ik las het voor, het is een geschikte voorleeskerstvertelling.
Van Sam Harris las ik Letter to a Christian Nation: 'In response to The End of Faith, Sam Harris received thousands of letters from Christians excoriating him for not believing in God. Letter to a Christian Nation is his reply. Using rational argument, Harris offers a measured refutation of the beliefs that form the core of fundamentalist Christianity. In the course of his argument, he addresses current topics ranging from intelligent design and stem-cell research to the connections between religion and violence. In Letter to a Christian Nation, Sam Harris boldly challenges the influence that faith has on public life in our nation.' Ja, ja, en er zat ook veel kloppends in, helaas slaat Harris bij vlagen door naar sarcasme, waarmee hij zijn verhaal ondermijnt. Ook zonder spot en hoon kun je dergelijke kritiek overtuigend verwoorden. Neemt niet weg dat menigeen Harris' betoog zou moeten lezen en dan proberen dat onbevangen te doen.
Let the Northern Lights Erase Your Name van Vendela Vida was snel uit. De 28-jarige Clarissa ontdekt na het overlijden van haar vader, dat deze niet haar biologische vader is. Ze reist naar Fins Lapland om haar biologische vader te vinden, denkt veel aan haar moeder die toen ze veertien was plotseling uit haar leven is verdwenen, vindt antwoorden op vragen die ze niet wist te hebben en hier meer vertellen, zou de plot verklappen. Doe ik niet. Sympathie krijg je niet voor Clarissa, verder veel emotionele onhandigheid in deze prettig geschreven roman.
Bernice Rubens kreeg in 1969 de Booker Prize voor The Elected Member. Dat heb ik niet gelezen. Ruim twintig jaar later schreef ze Mother Russia. Dat heb ik net gelezen. Het was historisch interessant. De lezer volgt twee belangrijke personages vrijwel van wieg tot graf: zij worden op 1 januari 1900 op het Russische platteland geboren en je reist zo met ze de eeuw en de roerige Russische geschiedenis in. Het verhaal boeide lange tijd, toen werd het minder. Stilistisch geen hoogstandje, dat ging op den duur toch irriteren ('t is een dik boek), er kwamen op een bepaald moment wel erg veel dei ex machina uit de lucht vallen, de onwaarschijnlijkheid nam dus toe. Niettemin geen leesstraf. Rest de vraag of Rubens in de herkansing moet. De jury is er nog niet uit.
En en en ???
1 opmerking:
Hé, wat grappig dat je Mother Russia hebt gelezen. Dat was een van de eerste boeken die ik heb vertaald. Ik heb geen andere boeken van haar gelezen, al was ik dat destijds wel van plan. Mother Russia is vast niet haar beste (maar het was een heerlijke vertaalklus, dat wel).
Een reactie posten