Mijn aanvankelijke vrees dat de treurigheid in dit verhaal alleen maar zou toenemen, bleek ongegrond. Boudier-Bakker geeft interessante karakterschetsen in de gesloten setting van een dorp waar in de vakantieperiode enkele buitenstaanders de rust verstoren en het een en ander in beweging zetten.
Ik las ergens dat Boudier-Bakker vooral voor vrouwen zou hebben geschreven. Bij het recentelijk overlijden van Marianne Fredriksson hoorde ik op het journaal de opmerking "Fredriksson was vooral populair bij vrouwen". We hadden hierover een korte discussie, mij stoorde deze kwalificatie namelijk. Nou houd ik vrouw én lezer niet van het werk van Fredriksson, maar er klinkt iets geringschattends in die mededeling door. Bovendien, zo merkte een gewaardeerde medelezer op, wordt over een mannelijk auteur nooit gezegd "zijn boeken waren vooral populair bij mannen". De ene auteur wordt ongetwijfeld meer door vrouwen, de andere meer door mannen gelezen, maar zeg daar dan iets zinnigs over, probeer te benoemen waarom het een of het ander het geval is.
Of Boudier-Bakker vooral voor vrouwen schreef? Ik denk het niet, ze schreef. Misschien werd en wordt ze vooral door vrouwen gelezen, ze schrijft psychologische romans en verhalen en ik weet dat vele vrouwen dat aanspreekt. Er zijn zeker ook mannelijke lezers die daar graag kennis van nemen.
Ik las nog meer, het wordt tijdelijk minder goed bijgehouden, te veel andere zaken die de aandacht opeisen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten