24 november 2006

Emil Reiseschwein und die Meermonster, Nortrud Boge-Erli

Afgelopen woensdagavond luisterde ik naar de verkiezingsuitslagen op de radio. De cijfers druppelden binnen en de uren werden verder volgebabbeld met ditjes en datjes en veel herhalingen. Beetje saai, daarom las ik terwijl ik luisterde, namelijk dit verhaal over het reisvarkentje Emil. Het vereiste weinig concentratie, ik schakelde moeiteloos van boek naar radio naar boek. Aan het eind van de avond was het boek uit en had de avond daarmee ook nog een leuk element gehad.

't Is een aardig verhaaltje met originele invallen, over een talig varkentje met een goede inborst dat veel en graag reist. Het valt vast goed bij de jeugd en zo ben ik weer wat bij voor de Duitstalige lezertjes in mijn omgeving. Veel meer valt er niet over te zeggen. Ja, bij het nawoord van de auteuse trok ik de wenkbrauwen wat op, zo gewild pedagogisch.

Ik stuur het reislustige varkentje naar nieuwe oorden, morgen mag het gaan snuffelen in Berlin Zoo, fijne beestenbende daar. Gute Fahrt, Emil.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja, maar dat pedagogische is nu juist zo Duits, zei de pedagoge die na haar studie is gestopt met het lezen van Duitse boeken.

maup zei

1 Dat het pedagogische zo Duits is en vice versa, is een onterecht vooroordeel.
2 De schrijfster is Zwitserse.
3 De lezer(es) die de Duits(talig)e literatuur links laat liggen, ontzegt zich veel.

Anoniem zei

Aaaaaaah heerlijk, Berlin Zoo! Waar is Emil terechtgekomen?

En heb je toevallig ook het bord gelezen over wat er (na zijn dood nauurlijk) allemaal werd gevonden in de maag van Roland, de walrus? Ongelofelijk! Mijn tripje Berlin Zoo maakte ik n.a.v. de beschrijving daarvan in het boek The Museum of Unconditional Surrender, van Dubravka Ugresic (sorry, even zonder de juiste diakritische tekens ;)

Och, ik kan nog wel even doorgaan over Berlin Zoo maar da's allemaal niet zo relevant :)