18 maart 2006

Stoom, Willem van Toorn

Het is boekenweek, ik wilde deze eerst aan me laten voorbij gaan, ben toen toch gezwicht en kwam thuis met deze roman van Van Toorn. Ik had er vorig jaar hier iets over gelezen, dat was in het achterhoofd blijven hangen en kwam weer naar het voorhoofd toen ik bij de boekhandel om de hoek stond te neuzen en te dubben wat het nu zou worden.

Het verhaal speelt zich af in de tijd rondom de spoorwegstaking van 1903, vooral de jaren daaraan voorafgaand. De hoofdpersoon Maarten Corbelijn weet lang niet aan welke kant hij staat, hij staat het liefst als toeschouwer aan de zijlijn en probeert een neutraal standpunt in te nemen, maar op termijn lukt hem dat niet.
Het is een zeer lezenswaardig boek. Het boek begint rustig en evenwichtig, de verhaallijnen lopen als twee sporen mooi naast elkaar tot ze in de tijd samenvallen en in één spoor doorgaan. Op de twee sporen speelt Van Toorn o.a. met de seizoenen, barre winter in het een, hete zomer in het ander, tot ook die seizoenen samenvallen.
Er komt van alles aan bod, van groot maatschappelijk belang tot klein menselijk leed, vakbeweging, socialisten, Neo-Malthusianen, politieke en literaire geschriften, arbeiders en meiden, meneren en mevrouwen, heren en dames. Maarten is vaak bij het Entrepôtdok in Amsterdam, waar nu een geheel andere bedrijvigheid heerst, terwijl het vroeger nog rondwaart. Maarten is wel een iets te braaf ventje, evenals zijn brave egalitair denkende vrienden, maar daarom niet minder waarachtig.
Een minpuntje was het laatste hoofdstuk, het was echt "met grote stappen snel thuis" en dat vond ik erg jammer. Het is het laatste wat je leest, de laatste indruk blijft zo hangen en doet in dit geval geen recht aan het totaal. Inhoudelijk was het verhaal ook uit, maar ik vond het zo onzorgvuldig uitverteld.

Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.

Geen opmerkingen: