Burton wil én moet reizen, is ein Fremdling überall, zieht fremd ein en fremd wieder aus. Waar hij ook komt, hij blijft nieuws- en leergierig, verdiept zich in de lokale gebruiken, wil talen die hij nog niet spreekt leren en lijkt een immens aanpassingsvermogen te hebben. Toch blijft hij overal die vreemdeling; zijn landgenoten vinden hem een rare, in de andere culturen blijft hij de buitenstaander, al weet hij die rol bij vlagen te ontvluchten.
Iedere inhoudelijke samenvatting doet deze kleurrijke, veelgelaagde roman tekort, de grote verhaallijnen klinken misschien al aardig, maar de charme van Trojanows vertelling zit in de details, de rijke woordkeuze, de fraaie zinnen, de stilistische pracht, de inherente levenswijsheid. Iedere reis van Burton beslaat één deel, ieder deel heeft een eigen opbouw met een afwisseling van vertelperspectieven. Een schitterend boek, duizend-en-één verhalen, zoveel observaties over het leven, het zijn, de anderen, de zin.
Ilija Trojanow is van oorsprong Bulgaars, vluchtte op jonge leeftijd met zijn ouders via Italië naar Duitsland, het gezin verhuisde kort daarop naar Kenia, later keert Ilija terug naar Duitsland om in München te studeren.
2 opmerkingen:
Begrijp ik het goed dat het een Duits boek is? Het klinkt in elk geval als iets om lekker in weg te duiken. Nu eerst Paul Auster uitlezen.
ja, het is een Dik Duits boek, je leest en leest, ik deed er lang over ivm allerlei andere plichtteksten. iedere keer feest als ik weer deze wenstekst mocht lezen, nooit hinder gehad van de pauzes die ik moest inlassen.
er is een NL vertaling. ons advies: lezen.
Auster, ja, misschien die nu? of die Carey die al zo lang wacht, of die of die of die. keus genoeg.
Een reactie posten