Mensen, wat een intens heerlijk boek. Een écht boek, geen liflafje; allerlei verhaallijnen die elkaar op verrassende punten kruisen, soms bijna onmerkbaar. Eén keer bladerde ik nog eens het hele boek door, ik wist zeker dat ik op een kruispuntje zat, maar kon de eerdere lijn niet meer goed bepalen. Het duurde, ik dacht dat ik me had vergist, was ik soms in de war met dat andere boek dat ik net had gelezen? Het liet me niet los, ik meende me nog iets te herinneren en ja! Gevonden! 't Was wel een verwijzing binnen het boek. Zo'n boek is het, het grijpt allemaal zo intelligent in elkaar. Een prachtboek. Het begint met een epiloog en eindigt met een proloog. Het gaat ergens en nergens over. Over "Life, the Universe and Everything". Het relativeert het gezwoeg in de zware klei. Het leert je de mensheid haten en liefhebben.Het eindigt en begint met een regel uit het gedicht Een engel van Lermontov.
In de Engelse vertaling heet het The Angel, ik vind "een" beter passen. Da's nou zoiets Russisch. De vertaler van het gedicht wordt niet genoemd, de vertaling is deel van een grootschalig en bewonderenswaardig project waaraan verschillende vertalers meewerken.
| Ангел По небу полуночи ангел летел, И тихую песню он пел, И месяц, и звезды, и тучи толпой Внимали той песне святой. Он пел о блаженстве безгрешных духов Под кущами райских садов, О Боге великом он пел, и хвала Его непритворна была. Он душу младую в объятиях нес Для мира печали и слез; И звук его песни в душе молодой Остался - без слов, но живой. И долго на свете томилась она, Желанием чудным полна, И звуков небес заменить не могли Ей скучные песни земли. 1831 | The Angel At midnight an angel was crossing the sky, And quietly he sang; The moon and the stars and the concourse of clouds Paid heed to his heavenly song. He sang of the bliss of the innocent souls In heavenly gardens above; Of almighty God he sang out, and his praise Was pure and sincere. He bore in his arms a young soul To our valley of sorrow and tears; The young soul remembered the heavenly song So vivid and yet without words. And long did it struggle on earth, With wondrous desire imbued; But none of the tedious songs of our earth Could rival celestial song. |
Klik op de foto als je wilt lezen wat anderen ervan vonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten