In het kader van de januari-uitdaging ben ik in januari begonnen Le Grand Meaulnes van Alain Fournier te lezen. In het Frans, wat in mijn geval veel opzoeken en me verbijten betekent. Ik kan het niet uitstaan dat ik de Franse taal minder goed beheers dan bijvoorbeeld Engels. Frans lezen moet hier verandering in brengen. Het was misschien een wat ambitieuze keuze, maar toch zeker alle inspanning waard. Het volgende, minder hoog gegrepen boek kan zo alleen maar een nog plezierigere leeservaring brengen.Vandaag had ik het uit. Eindelijk. Toch wel een "eindelijk"-gevoel. Allerlei nuances zijn mij ongetwijfeld ontgaan. Tegen het eind greep ik alsnog naar m'n literatuurlexikon voor een synopsis, om de moed erin te houden. De gedachte was dat het begrip sneller kwam als ik het verhaal in grote lijnen kende. Dat klopte, een beetje, de nuances bleven onveranderd een hele kluif en deels buiten begrip. Die stonden dan ook niet in de synopsis.
Ik ben vast van plan het Frans erin te houden. Het moet mogelijk zijn het zo beter onder de knie te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten